Ο Λεόν Μπλουμ δεν θα είναι μαζί μας απόψε

Ο Λεόν Μπλουμ δεν θα είναι μαζί μας απόψε, πέθανε το 1950.
Υπάρχει όμως ο Όμιλος Πολιτών Λεόν Μπλουμ.
Πολιτών αυτής της χώρας που τους ενοχλούν τα στραβά της δημόσιας διοίκησης, το άδικο στον δι­πλανό μας, το φορολογικό μας σύστημα, η υγεία, ότι ..
Έλα να συζητάμε τα προβλήματα του τόπου μας και του διπλανού μας.
Γράψε μας τις απόψεις σου.
Διαδήλωσε μαζί μας για ότι δεν σου αρέσει.
Βγάλε μια φωνή.
LeonBlum@LeonBlum.gr, www.LeonBlum.gr

Μπλουμ, Λεόν (Blum, Léon) ο πρώτος σοσιαλιστής (και πρώτος Εβραίος) πρωθυπουργός τής Γαλ­λίας ο οποίος ηγήθηκε τής κυβέρ­νησης Συνασπισμού τού Λαϊκού Μετώπου το 1936-1937 (Παρίσι 1872—Ζουί-αν-Ζοζά 1950). 

Ο Μπλουμ ήταν ο γιος μιας εβραϊκής οικογένειας τής Αλσα­τίας. Σπούδασε στην Εκόλ Νορμάλ Συπεριέρ και στη συνέχεια στη Νομική Σχολή τού Πανεπιστημίου τής Σορβόννης στο Παρίσι. Απο­φοίτησε το 1894 με τον βαθμό άριστα. Στη συνέχεια, έγινε γνω­στός ως κριτικός βιβλίων και θεά­τρου. Εισήλθε στην ενεργό πολι­τική με την παράταξη τών δημο­κρα­τικών υποστηρικτών τού Ντρέιφους. Η στενή συνεργασία του με τον Ζαν Ζωρές, τον οποίο θαύμαζε ιδιαίτερα, τόν έκανε να προσχωρήσει στο Γαλλικό Σοσια­λιστικό Κόμμα τού τελευταίου, το 1904. 

Ο Μπλουμ εξελέγη βουλευτής το 1919. Πρώτο έργο του ήταν να ανασυγκροτήσει το Σοσιαλιστικό Κόμμα, μετά το σχίσμα τού Δε­κεμβρίου 1920, όταν η κομμουνι­στική πτέρυγα απέσπασε την πλειονοψηφία στο συνέδριο τού κόμματος στην Τουρ και έτσι πα­ρέλασε τον κομματικό μηχανισμό, τα κεφάλαια και τα δημοσιογρα­φικά όργανα των σοσιαλιστών. Ο Μπλουμ σημειώνεται στην ιστορία ως ο δημιουργός τού σύγχρονου Γαλλικού Σοσιαλιστικού Κόμμα­τος και τού κυριότερου φύλλου του: Le Populaire («Ο Λαϊκός»). Ηγήθηκε τής αντιπολίτευσης κατά τών κυβερνήσεων τού Αλεξάντρ Μιλεράν και τού Ραιμόν Πουαν­καρέ. Το 1924 υποστήριξε τον Συνασπισμό τών Αριστερών (Car­tel des Gauches) υπό τον Εντουάρ Εριό, αρνήθηκε όμως να γίνει μέ­λος τών κυβερνήσεων Εριό και Αριστίντ Μπριάν. Στις εκλογές τού 1928, το Σοσιαλιστικό Κόμμα απέσπασε 104 έδρες στη Βουλή, ο Μπλουμ, όμως, δεν εξελέγη. Το 1929 κέρδισε την έδρα τής Ναρ­μπόν (σε αναπληρωματικές εκλο­γές), την οποία κατέλαβε πάλι το 1932 και το 1936. 

Μετά τις διαδηλώσεις οπαδών τής Δεξιάς στο Παρίσι τον Φε­βρουάριο 1934, ο Μπλουμ εργά­στηκε για την επίτευξη ενότητας μεταξύ τών Σοσιαλιστών, τών Ρι­ζοσπαστών και όλων τών αντιτιθέ­μενων προς τον Φασισμό. Το 1932 είχε διαμορφώσει σοσιαλιστικό πρόγραμμα, που υποστήριζε ειρη­νιστικές θέσεις, την εθνικοποίηση τής γαλλικής βιομηχανίας και μέ­τρα κατά τής ανεργίας. Οι προσπά­θειές του οδήγησαν στη συγκρό­τηση τού εκλογικού συνασπισμού τής Αριστεράς, που είναι γνωστός ως «Λαϊκό Μέτωπο» και ο οποίος κατά τις εκλογές τού Απριλίου και τού Μαΐου 1936 απέσπασε μεγάλη πλειονοψηφία εδρών στη Βουλή. Ο Μπλουμ, βασικός συντελεστής τής εκλογικής νίκης, διορίστηκε πρω­θυπουργός τής κυβέρνησης τού Λαϊκού Μετώπου τού Ιουνίου 1936. Η κυβέρνησή του εισήγαγε, παρά την έντονη αντιπολίτευση, την εβδομάδα τών 40 εργάσιμων ωρών και εξασφάλισε τις άδειες διακοπών μετ’ αποδοχών, καθώς και τις συλλογικές συμβάσεις για πολλές κατηγορίες εργατών. Εθνι­κοποίησε τις βασικότερες πολεμι­κές βιομηχανίες και την Τράπεζα τής Γαλλίας και εισήγαγε άλλες κοινωνικές μεταρρυθμίσεις. Τα δυσκολότερο πρόβλημα που αντι­μετώπισε αφορούσε στην άμυνα τής Γαλλίας κατά τής αυξανόμενης ισχύος τού άξονα Ρώμης-Βερολί­νου. Η «πολιτική μη επεμβάσεως» τής κυβέρνησης Μπλουμ στον Ισπανικό Εμφύλιο πόλεμο κατηγο­ρήθηκε ως πολιτική κατευνασμού. Τα σχέδια τού Μπλουμ για την επιβολή ουσιαστικού κρατικού ελέγχου στην ιδιωτική βιομηχανική και επιχειρηματική δραστηριότητα προκάλεσαν την έντονη εχθρότητα τών Γάλλων επιχειρηματιών. Κατά την περίοδο εκείνη, τμήματα τής Δεξιάς υιοθέτησαν το μοιραίο σύν­θημα: «Καλύτερα ο Χίτλερ παρά ο Μπλουμ». 

Τον Ιούνιο τού 1937, ο Μπλουμ παραιτήθηκε, μετά την άρνηση τής συντηρητικής πλειο­νοψηφίας να τού παραχωρήσει έκτακτες εξουσίες για την αντιμε­τώπιση των οικονομικών δυσχε­ρειών τής χώρας. Σχηματίστηκε νέα κυβέρνηση τού Λαϊκού Μετώ­που υπό τον Καμίγ Σωτάν (Camille Chautemps), στην οποία ο Μπλουμ έλαβε μέρος ως αντιπρόεδρος. Σχημάτισε νέα κυβέρνηση και πάλι τον Μάρτιο 1938, αρνήθηκε όμως να συμμετάσχει στην κυβέρνηση τού διαδόχου του Εντουάρ Νταλα­ντιέ. Τον Οκτώβριο τού 1940, μετά την στρατιωτική κατάρρευση τής Γαλλίας κατά τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο, ο Μπλουμ κατηγορήθηκε από την κυβέρνηση τού Βισύ ως υπεύθυνος για την απώλεια τού πολέμου και δικάστηκε στο Δικα­στήριο τής Ριόμ. Η δυναμική υπε­ράσπιση που προέβαλαν ο Μπλουμ και οι συγκατηγορούμενοί του προκάλεσε σοβαρή σύγχυση στις γαλλικές αρχές τού Βισύ και σημα­ντική ενόχληση στους Γερμανούς, με αποτέλεσμα να διακοπεί επ’ αόριστον η ακροαματική διαδικα­σία τον Απρίλιο 1941 και να εγκλειστεί ο Μπλουμ στη φυλακή. Αποφυλακίστηκε τον Μάιο 1945 (από στρατιωτικές δυνάμεις τών ΗΠΑ) από γερμανικό στρατόπεδο συγκεντρώσεως, όπου βρισκόταν υπό κράτηση. 

Μετά την απελευθέρωση τής Γαλλίας, ο Μπλουμ εμφανίστηκε ως ένας από τους παλαίμαχους πολιτικούς ηγέτες τής χώρας του. Την άνοιξη τού 1946 διαπραγμα­τεύθηκε δάνεια από τις ΗΠΑ ύψους 1.370.000.000 δολαρίων για την μεταπολεμική ανοικοδόμηση τής Γαλλίας. Τον Δεκέμβριο τού 1946 σχημάτισε υπηρεσιακή κυ­βέρνηση διαρκείας ενός μηνός, η οποία υπήρξε η πρώτη αποκλει­στικά από Σοσιαλιστές κυβέρνηση τής Γαλλίας, ενώ αναμενόταν η εκλογή τού Πρώτου προέδρου τής νεοσύστατης Δ’ Δημοκρατίας. 

Ο Μπλουμ αποσύρθηκε από την δη­μόσια ζωή τον Ιανουάριο τού 1947. Εν τούτοις, διετέλεσε αντιπρόεδρος τής κυβέρνησης τού Αντρέ Μαρί τον Αύγουστο τού 1948. Ακολού­θως, αποσύρθηκε στο κτήμα του, στο Ζουί-αν-Ζοζά.
[Britannica]

Léon Blum

1872-1950

«Ελεύθερος άνθρωπος είναι εκείνος που δεν φοβάται να οδηγήσει τη σκέψη του μέχρι το τέλος της.» - Léon Blum.
 

“L'homme libre est celui qui ne craint pas d'aller à la fin de sa pensée.” - Léon Blum

Όμιλος πολιτών: Léon Blum

για τον εκσυγχρονισμό της Ελληνικής κοινωνίας

για την ενωμένη Ευρώπη

για την ανάπτυξη της κοινωνίας των πολιτών

σκοπός του ομίλου / δημόσιες εκδηλώσεις / παρεμβάσεις / δελτία τύπου / συνδρομές / links / επικοινωνία

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ: Δίκτυο πολιτών για τον Χολαργό

Αποτελεσματικότητα

Πρωτοτυπία

Αλληλεγγύη

Πολιτισμός

 
Ο φιλελευθερισμός της καθημερινής ζωής σήμερα κάνει προτιμότερη την ένταξη σε μια ομάδα πολιτών που οργανώνεται περισσότερο δημοκρατικά, στην οποία υπάρχουν χαλαρότερες σχέσεις πειθαρχίας, η δομή της δεν είναι κάθετη, όπως στα παραδοσιακά κόμματα,αλλά οριζόντια  ενώ παράλληλα λειτουργεί πιο πρωτότυπα ή και πιο αποτελεσματικά.

Παραδοσιακός τρόπος, παραγοντισμός

Συγκεκριμένα η κοινωνία πολιτών αποτελεί έναν τρίτο, έναν ενδιάμεσο, χώρο που στέκεται πέρα από το κράτος και την αγορά. Πρόκειται δηλαδή για ένα χώρο αυτονομίας απέναντι στην αλαζονεία και  στον αυταρχισμό του κράτους αλλά κι’ απέναντι στην κυριαρχία της αγοράς. Η κοινωνία των πολιτών υπάρχει γιατί είναι επικίνδυνο το κράτος να παρεμβαίνει παντού όπως επίσης η καθημερινή ζωή των ατόμων να διέπεται αποκλειστικά από τους νόμους της αγοράς.

Εννοείται ότι η ανάπτυξη αυτού του ενδιάμεσου χώρου αποτελεί κι ένα κριτήριο δημοκρατικότητας κι ορθής λειτουργίας των θεσμών μέσα στην κοινωνία. Θα λέγαμε μάλιστα ότι ένας κοινωνικός οργανισμός αναπτύσσεται δημοκρατικά όταν στο εσωτερικό του ωριμάζουν και λειτουργούν χώροι αυτονομίας

Οι αντιδράσεις που υπάρχουν σήμερα στην κομματοκρατία και στον κρατικισμό γενικά είναι τριών ειδών: 

1. Από τη μια μεριά, η νεοφιλελεύθερη λογική υποστηρίζει ότι ναι μεν τα κόμματα και το κράτος πρέπει να κάνουν λιγότερα πράγματα, αλλά αυτό να αντισταθμιστεί με την ανάπτυξη της αγοράς. Δηλαδή ό,τι αφήνει το κράτος και το παίρνει η αγορά και η ιδιωτική πρωτοβουλία. Η δεύτερη, της πιο συμβατικής αριστεράς, είναι ότι δεν φταίει το γεγονός ότι τα κόμματα και το κράτος κάνουν πολλά πράγματα, αλλά απλώς πρέπει τα κόμματα να εκδημοκρατιστούν και η κρατική γραφειοκρατία να γίνει πιο αποτελεσματική.

2. Η κοινωνία των πολιτών

Προγραμματικά ο όμιλός μας θεώρησε ότι πρέπει να ανοίξουμε αυτό το δυαδικό σχήμα κράτος / κόμμα - αγορά βάζοντας στο παιχνίδι έναν άλλο πόλο την έννοια της κοινωνίας των πολιτών

Η ανάπτυξη της κοινωνίας πολιτών ως τρίτου χώρου δίπλα και πέρα από το κράτος και την αγορά αποτελεί προοδευτική διέξοδο εξισορρόπησης και ουσιαστικού εκσυγχρονισμού των κοινωνιών Εάν το κράτος δεν μπορεί πια να ασχολείται με τα πάντα, εάν η οικονομία της αγοράς δεν πρέπει να κυριαρχεί παντού, η κοινωνία πολιτών μπορεί να δώσει και να στηρίξει βιώσιμες λύσεις όχι μόνον στην κατοχύρωση των δικαιωμάτων αλλά και στην οικολογικά βιώσιμη ανάπτυξη, την ανεργία και την κοινωνική πολιτική;

Σε θεωρητικό επίπεδο η συζήτηση για την κοινωνία των πολιτών περιλαμβάνει απόψεις που ξεκινούν από τη μαρξιστική θεώρηση ή άλλες που καταλήγουν στα ίδια συμπεράσματα μέσα όμως από άλλη φιλοσοφική θεώρηση.

Έχω στο μυαλό μου για παράδειγμα κείμενα του Norberto Bobbio «Κοινωνία των Πολιτών» (σελ. 57-70), όπου ο Ιταλός φιλόσοφος εκφράζει μια άλλη οπτική εμπνευσμένη από το τριμερές σχήμα του Γκ. Χάμπερμας (κράτος - αγορά - βιόκοσμος που εννοιολογικά ταυτίζονται με το χώρο της κοινωνίας πολιτών) και όχι το παραδοσιακό μαρξιστικό ή φιλελεύθερο διχοτομικό μοντέλο (κράτος - κοινωνία πολιτών)

3. Το πέπλο της άγνοιας

Η οπτική της κοινωνίας πολιτών θα επιβάλλει μια άλλη διαδικασία επίλυσης των προβλημάτων.Μπορεί να αποτελέσει χώρο ευρύτερων συναινέσεων και χώρου διαλόγου.Σε αυτό το πλαίσιο που σας περιέγραψα προηγουμένως κινηθήκαμε με μια βασική μεθοδολογική αρχή.Την ονομάζω πέπλο άγνοιας και την έχω δανειστεί από τον φιλόσοφο John Rawls .Ας υποθέσουμε ότι επιθυμούμε να προσκαλέσουμε σε μια συζήτηση μια σειρά ατόμων που στη δική μας περίπτωση – ανήκουν σε διαφορετικές εκφάνσεις της αριστεράς-και χαρακτηρίζονται από μια σειρά παρελθοντολογικών στερεοτύπων και που είναι εγκλωβισμένοι σε μια κατάσταση που αποτρέπει το διάλογο.Πέπλο της άγνοιας είναι να κάνουμε μια μεθοδολογική αναγωγή από το παρελθόν.Και μάλιστα να επικεντρωθούμε σε μια σειρά συζητήσεων / προτάσεων / κινήσεων πάνω σε συγκεκριμένα ζητήματα που μολονότι στην αρχή φαίνονται βαρετά στη συνέχεια βγάζουν τα ουσιώδη στοιχεία τους.

Με αυτόν τον τρόπο προσπαθήσαμε να φτιάξουμε minimum συναινέσεις τις οποίες στη συνέχεια τις διευρύναμε σε κάποιο άλλο ζήτημα κοκ.Το αποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας είναι μια μεγάλη αναγνωρισιμότητα.

Σημείωση

Το άνοιγμα ενός ευρύτατου δημόσιου διαλόγου, την κατάθεση εκ μέρους των κοινωνικών εταίρων των κατευθυντηρίων προτάσεών τους, την εμπλοκή όλων των θεσμών (πολιτικά κόμματα, ενώσεις πολιτών κ.ά) και στο τέλος –στην βάση και των αρχικών περιορισμών που οι αρμόδιοι υπουργοί όφειλαν να θέσουν ως «πυξίδα» από την αρχή – την συνόψιση ενός συναινετικού προγράμματος επίλυσης μέσα σε ένα εύλογο χρονοδιάγραμμα.

Απαιτείται μια γενικότερη μεταφορά αρμοδιοτήτων από τους συγκεντρωτικούς κρατικούς φορείς προς την Τοπική Αυτοδιοίκηση και κυρίως προς τις Ανεξάρτητες Διοικητικές Αρχές και νέα καινοτομικά συμβουλευτικά όργανα/επιτροπές με ενεργό παρουσία της κοινωνίας πολιτών. Π.χ., μια Εθνική Επιτροπή για την μεταρρύθμιση της Ανώτατης Παιδείας ή το νέο Κοινωνικό Κράτος θα μπορούσε να δώσει άλλη μια δυναμική στην επίλυση των προβλημάτων.

- Τρίτον, η κοινωνία πολιτών εκτός από τις σχέσεις συνεργασίας αλλά και ανεξάρτητης κριτικής στα πλαίσια μιας εποικοδομητικής εταιρικής σχέσης με την πολιτεία οφείλει να πράξει το ίδιο και με το χώρο της αγοράς και των επιχειρήσεων. Είναι μια ιδέα εντελώς άγνωστη στη χώρα μας η οποία όμως κερδίζει γοργά έδαφος στο διεθνές προσκήνιο. Οι ιδιωτικές επιχειρήσεις δεν είναι μόνον οργανισμοί παραγωγής προϊόντων/υπηρεσιών και βεβαίως κερδών για τους ιδιοκτήτες ή μετόχους τους. Είναι επίσης κοινωνικοί οργανισμοί με κοινωνική ευθύνη απέναντι στις τοπικές κοινωνίες, το περιβάλλον, τους εργαζόμενους, τους πελάτες τους. Προσπάθειες - να προσφέρουν πολλά λειτουργώντας ως «κυψέλες καινοτομιών» κάθε μορφής.

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Η κοινωνική πολιτική βασική μας προτεραιότητα 
Στόχος της η κοινωνική αλληλεγγύη και η κοινωνική συνοχή. Αλληλεγγύη με κοινωνική προστασία και αξιοπρέπεια για όλα τα κοινωνικά στρώματα και όλες τις ηλικίες. O Δήμος Αγίας Παρασκευής διαμορφώνει ένα σχέδιο δράσης με συγκεκριμένους άξονες.

Προστασία  και φροντίδα για τα παιδιά, μέριμνα και πρόνοια για τους ηλικιωμένους, ιατρική  βοήθεια  για κάποιες ευπαθείς κατηγορίες του τοπικού πληθυσμού, προληπτική ιατρική για όλους.

Δημιουργούμε:

• Βρεφονηπιακούς σταθμούς με καθημερινή φροντίδα σε βρέφη από 6 μηνών μέχρι 3 ετών
• Νηπιακούς σταθμούς που να παρέχουν τη μεταφορά των παιδιών από και προς αυτούς με σκοπό τη διευκόλυνση της εργαζόμενης μητέρας. Το ίδιο θα ισχύει και στα δημοτικά σχολεία μέχρι την τετάρτη τάξη.

Ομάδες εθελοντών που θα εξυπηρετούν ανήμπορα ηλικιωμένα άτομα.

Κατ΄ οίκον ιατρική φροντίδα στα άτομα αυτά

Ποιοτική αναβάθμιση των ΚΑΠΗ, ώστε να ενεργοποιούν τα άτομα τρίτης ηλικίας με πολιτιστικές εκδηλώσεις, εκδρομές και άλλες δραστηριότητες.

Μικρά και ευέλικτα ιατρικά κέντρα άμεσης βοήθειας.

Μέριμνα για τα άτομα με κινητικά προβλήματα  ώστε να διευκολύνεται η πρόσβαση τους  στις κοινωνικές δραστηριότητες της πόλης αλλά και για την εξυπηρέτηση των αναγκών τους (μετακίνηση στην αγορά , δημαρχείο, εκκλησία κλπ).

Αγωνιζόμαστε για ένα δήμο που παίρνει πρωτοβουλίες και αναλαμβάνει δράση ενάντια στον κοινωνικό αποκλεισμό δημιουργώντας Κέντρο συμβουλευτικής και  κοινωνικής υποστήριξης  για κακοποιημένα άτομα , άστεγους, αλλοδαπούς  και άλλες  κατηγορίες που χρειάζονται κοινωνική αλληλεγγύη.

Λέμε ΟΧΙ ΣΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ και επαναφέρουμε το πρόγραμμα ΟΚΑΝΑ για τα σχολεία, τους εκπαιδευτικούς και τους γονείς με σκοπό την πρόληψη και την αντιμετώπιση  αυτής της μάστιγας.

Λέμε ΝΑΙ:

• Στην πρόληψη και  μέσω των δημοτικών ιατρείων που αλλάζουν πρόσωπο εργαζόμαστε πάνω σ’ ένα σχέδιο που περιλαμβάνει
• Την κάλυψη  βασικών αναγκών πρωτοβάθμιας περίθαλψης (γενική ιατρική- παιδιατρική- πρόληψη γυναικολογικών καρκίνων- προληπτική  οδοντιατρική)
• Στην προαγωγή της στοματικής υγιεινής  με προγράμματα ενημέρωσης και φθορίωσης στα παιδιά.
• Στα προγράμματα ενημέρωσης για τις ιώσεις (ηπατίτιδα, Aids κλπ)

Κέντρο επαγγελματικού προσανατολισμού και δημιουργία δικτύου που να παρεμβαίνει μεταξύ της επαγγελματικής προσφοράς και ζήτησης στα όρια του Δήμου

Εγκαινιάζουμε ανοιχτή γραμμή επικοινωνίας  του πολίτη  με 24ωρη λειτουργία.

ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ

Όμιλος Ενεργών Πολιτών (ΟΕΠ)

Τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας δια­μορ­φώνεται μια νέα πολιτική και κοινω­νική πραγματικότητα, τα κύρια χαρα­κτηριστικά της οποίας είναι ότι:

• Οριστικά κλείνει ο κύκλος της Μετα­πολίτευσης με την εμπέδωση της Κοι­νο­βουλευτικής Δημοκρατίας.
• Ολοκληρώνεται η ένταξη στην Ε.Ε. με την είσοδο στην ΟΝΕ και την έλευση του Ευρώ.
• Δημιουργείται μια νέα δυναμική στην πολιτική και κοινωνική ζωή του τόπου με σημείο εκκίνησης το εκσυγχρονι­στικό-μεταρρυθμιστικό εγχείρημα.
• Γύρω από το εγχείρημα αυτό συγκρο­τείται μια νέα και πρωτό­γνωρη κοινω­νική και πολιτική συ­ναίνεση.

Παράλληλα νέα κοινωνικά στρώματα απε­λευθερώνονται, νέες ιδέες εμφανίζο­νται καθώς και νέοι θεσμοί εφαρμόζο­νται. Πα­λιές πολιτικές ξεπερνιούνται και απορρί­πτονται, παλιές απόψεις αναθεω­ρούνται. Βαθιές κοι­νωνικές ανακατατά­ξεις και με­γάλες οικονο­μικές ανατροπές συντε­λού­νται.

Αναζητήσεις, προβληματισμοί, προτά­σεις και αιτήματα νέου τύπου διατρέ­χουν και διαπερνούν σαν κόκκινο νήμα την κοινω­νία. Νέες ανάγκες αναδεικνύ­ονται, νέες λύσεις απαιτούνται και νέες πολιτικές ανα­ζητού­νται.

Ενώ και στο διεθνές επίπεδο οι εξελίξεις εί­ναι ραγδαίες και η ρευστότητα αυξά­νει. Αυτό έχει ως συνέπεια να αυξάνει η αβε­βαιότητα και η ανασφάλεια τόσο στο εσω­τερικό όσο και στο εξωτερικό.

Ως εκ τούτου, και όσον αφορά τη χώρα μας είναι άμεση ανάγκη πλέον να κατα­λήξουμε και να συμφωνήσουμε σ’ ένα εθνικό σχέδιο για την ανάπτυξη και την σύγκλιση εντός της Ε.Ε

Όμως, ένα αξιόπιστο σχέδιο πολιτικής και δράσης μεταρρυθμιστικό και συγκε­κριμένο σ’ όλους τους τομείς της καθη­μερινότητάς μας δεν μπορεί παρά να εί­ναι προϊόν συ­γκρούσεων με παγιωμένες αντιλήψεις, συ­ντεχνιακά συμφέροντα και νοοτροπίες.

Το μεταρρυθμιστικό όραμα είναι πάντα κρι­τικό.

Ο δρόμος που οδηγεί στην επίτευξη του στό­χου αυτού είναι η ριζική αναθεώ­ρηση και ο επανα-προσδιορισμός της σχέσης Πο­λιτικής και Κοινωνίας.

Είναι αναγκαίο να διαρραγεί και να απορ­ριφθεί η εδραιωμένη-παραδοσιακή σχέση εξάρτησης και αδιαφορίας, δη­λαδή η πελα­τειακή σχέση, μεταξύ Πολι­τικής και Κοι­νωνίας. Η Πολιτική να γί­νει κτήμα της Κοι­νωνίας και η Κοινωνία πεδίο δράσης της Πολιτικής. Δηλαδή να αναπτυχθεί μια νέα πολιτική και κοινωνική Συνείδηση και Δομή, η Κοινω­νία των Πολιτών.

Σ’ αυτή τη νέου τύπου κοινωνία, η ανοχή, η αποδοχή της διαφορετικότητας, τα κινή­ματα χειραφέτησης, ο εθελοντι­σμός ως έκφραση αλληλεγγύης, η οικο­λογική αντί­ληψη, η ποιότητα ζωής, ο πολιτισμός και θεσμοί όπως η Τοπική Αυτοδιοίκηση κλπ. θα απο­κτούν νέες διαστάσεις, βάρος και περιεχό­μενο.

Μια τέτοια κοινωνία διευρύ­νει τη δημοκρα­τία, κατοχυρώνει τους θε­σμούς και τα δικαιώματα είναι μία ΙΣΧΥΡΗ, ΠΡΟΟ­ΔΕΥΤΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ με αυτοπεποί­θηση και αυτοσεβασμό, ενώ ταυτόχρονα απε­λευθε­ρώνει δημιουργικές και παραγωγι­κές δυνά­μεις της κοινω­νίας.

Γι’ αυτούς τους λόγους όχι μόνο σ’ ολό­κληρο τον κόσμο αλλά και στη χώρα μας η Κοινωνία των Πολιτών κερδίζει συνεχώς έδαφος.

Είναι φανερό ότι το νέο έρχεται και το πα­λιό υποχωρεί, είναι αλήθεια όχι αμα­χητί.

Ο Όμιλος Ενεργών Πολιτών, ένας όμιλος προ­βληματισμού, ενημέρω­σης αλλά και προώ­θησης των παραπάνω απόψεων, αισθά­νεται ότι αποτελεί ένα ακόμα ζωντανό κύτ­ταρο στο σώμα της Κοινωνίας των Πολιτών της χώρας μας.

Φεβρουάριος 2002

E-mail: activecitizen@msn.com